Czy ją kocham? Skąd mam wiedzieć, czy to jest miłość?

Długo zastanawiałem się nad tym o czym napisać. Szukałem tematu... albo inaczej: szukałem czegoś, w co mogłbym zawrzeć moje przemyślenia, co zainteresowałoby i zmusiło Ciebie, drogi czytelniku do refleksji. My, współcześni, mamy bardzo dużą skłonność do przyjmowania wszystkiego do siebie. Wiadomo: są i wyjątki, ale dla dobra tego co zaraz napiszę, oraz dla spójności całego przemyślenia uogólnię jak tylko się da. Z powodu małych problemów i wątpliwości, jakie dopadły mnie ostatnio w związku, podobnie jak większość ludzi w dwudziestym pierwszym wieku - którzy mieli okazję być w podobnej sytuacji - postanowiłem poszukać porady w internecie. To, co znalazłem na przeróżnych forach internetowych jest wiadome: głupoty mniejsze lub większe. Jedna z intensywniejszych ,,rozkmin" dopadła mnie po przeczytaniu tego oto punktu w poradach na pewnej stronie:

Pożądanie nie jest miłością. Miłość opiera się na czymś więcej, niż tylko na pociągu fizycznym. Oczywiście pociąg seksualny jest częścią miłości, ale miłość sięga znacznie głębiej. Miłość opiera się na trosce o drugą osobę, przyjaźni, zaufaniu i zaangażowaniu obu ze stron. Kiedy jesteś zakochany, czujesz, że masz przy sobie najbardziej zaufanego przyjaciela, do którego dodatkowo odczuwasz pociąg fizyczny. Miłość to wspólne uczucie pomiędzy dwojgiem ludzi, którzy chcą nawzajem sprawiać sobie radość. W miłości nie ma miejsca na zazdrość, konflikt, czy testowanie drugiej osoby. Miłość to pozytywne uczucie. Jeśli czujesz brak zaufania, zazdrość, agresję, jeżeli nie czujesz się bezpiecznie w swoim związku, to z pewnością nie jest to miłość. Miłość to całkowite oddanie swojego serca drugiej osobie. To pewność, że druga osoba będzie traktowała cię lepiej niż, ty sam potraktowałbyś siebie. Powinieneś czuć się dobrze będąc zakochanym, w żadnym wypadku nie możesz odczuwać wątpliwości. Miłość powinna sprawić, że chcesz stać się lepszym człowiekiem, ale w żadnym razie nie powinna prowadzić do zniszczenia tego, kim jesteś. Miłość to wspaniałe uczucie. Jeśli nie darzysz drugiej osoby takim uczuciem, jest to prawdopodobnie tylko pożądanie, przyjaźń bądź zauroczenie.

Blogowanie dobrym sposobem na samotność?

Witam serdecznie/hej/cześć/czołem! To, że tu jesteś, znaczy, że być może zaciekawił Cię tytuł lub spodobał Ci się szablon/obrazek promujący post, albo po prostu pogubiłeś się w internetach. Najpewniej to ostatnie.

Założyłem bloga, ponieważ jestem samotny. Po prostu nie mam co robić ze swoim… stosunkowo krótkim życiem. Moja pasja niestety przeradza się w rutynę, być może przez to, że wszystkie możliwości rozwoju zostały już przeze mnie wypróbowane. Lubię się nad sobą użalać, ale praktycznie nie mam już do kogo. Moja dziewczyna chyba niezbyt mnie lubi – przyznała się, że normalnym jest dla niej oglądać się za innymi facetami. Że fejsbukowe strony, na których ukazywane są zdjęcia półnagich mężczyzn w stylu Kwiatka są okej i nie powinienem czuć się skrzywdzony, kiedy mówi do mnie o nich „ale ciacho”.  Mnie to boli, chociaż być może powinienem odpłacić się tym samym? „Jakie szyny, taka stacja”, super-ekstra-ultra fajne dziewczyny, które udostępniają swoje zdjęcia w stylu „nibywidaćmitwarzalewsumiechodziłomitylkootożebyśspojrzałnamojecycki”, więc super! Więc, skoro jestem mężczyzną to wtedy: chuj w górę i nie pozostaje nic oprócz obleśnego komentarza. A właśnie, że nie.